zondag 13 februari 2022

Pleidooi vóór een jaarlijkse lockdown!

Binnenkort worden alle coronamaatregelen opgeheven, helaas. Met nostalgie denken wij reeds terug aan de afgelopen lockdowns. Het volledig sluiten van alle publieke instellingen, horeca en winkels dreigt verleden tijd te worden, definitief. Wij betreuren dat ten zeerste. 

Wij pleiten daarom voor een jaarlijks terugkerende lockdown, van zeg vier weken. Een uitstekende tijd om het rustig aan te doen, zich te bezinnen, minder te consumeren, en iets anders te doen dan wat moet, want ja, niets is open: de weldaad van een dergelijk intermezzo is ongeëvenaard!

 

Dankzij de coronapandemie hebben we ontdekt wat een dergelijke onderbreking kan betekenen. Het doorbreken van alledaagse vanzelfsprekendheden, gedwongen pas op de plaats maken, even geen problemaholisme: een ongehoorde luxe! Om daarna met des te meer plezier te genieten van wat we echt de moeite waard vinden!

 

Ondanks luidruchtige protesten van enkelen, menen we te weten dat de meeste mensen een dergelijke, collectieve pauze op prijs stellen. Daarom pleiten wij ervoor om hem in te voeren als jaarlijks terugkerend ritueel: een algehele lockdown gedurende één maand! – verplicht uiteraard. Tijd voor bezinning, een retraite, liefhebberijen, of simpelweg niets doen: even uit de ratrace stappen, en dat met z’n allen!

 

De voordelen zijn duidelijk. Voor iedereen. Het liefst wereldwijd. Daarom bij deze ook een oproep aan de VN om dit initiatief te ondersteunen!

 

Liefhebbend,

D. B.

Namens het Comité ter Bevordering van ons Aller Welzijn, ook dat van onze vrienden, de dieren en de bomen, en de rest van het aardrijk, - zonder politieke of religieuze affiliatie.

;-)



……..

 

P.S.1.

Een lockdown lijkt op de wekelijkse rustdag zoals religies die kennen. Dan maar terug naar de zondag waarop alles gesloten is? Een wekelijkse rustdag heeft op mij toch een ander effect dan een lockdown van enkele weken. Zo’n dag is letterlijk om uit te rusten, vaak niet veel meer dan dat. 

 

Wat zou er gebeuren wanneer gedurende zo’n jaarlijkse lockdown ook gebedshuizen, kerken, moskeeën, synagogen, meditatiecentra, etc. dicht zouden zijn? Het lijkt me goed om ook de vanzelfsprekendheid van dergelijke rituelen te doorbreken. Misschien zit je uit gewoonte altijd bij dezelfde club. Een goede gelegenheid om eens te denken aan iets nieuws. Een verruiming van de geest maar dan anders.

 

Wie weet wat zo’n algehele ontregeling teweegbrengt! 

 

 

P.S.2.

Natuurlijk, een jaarlijkse lockdown zal er nooit komen, I know. Maar als provocatie en als gedachte-experiment vind ik het een interessant idee. 

 

Enerzijds hechten we aan onze vrijheid, anderzijds zitten we – althans, de meeste van ons – stevig vast in tal van patronen, gewoontes en routines. Vrijheid is vaak: kunnen blijven doen wat je altijd al doet. We willen weer zo snel mogelijk terug naar ‘normaal’, en dat betekent veelal: het ‘oude normaal’, d.w.z. zoals we eerder deden. Al hecht ik zeer aan vrijheid, in de praktijk merk ik weinig van vrijheid. 

 

Een algehele ontregeling zou een goede gelegenheid kunnen zijn om flexibiliteit, veranderingsbereidheid en vrije geest te oefenen, zeker ook omdat deze tijd erom vraagt, - ik hoef de crises waar we in zitten en die op ons afkomen niet nog eens op te sommen.

 

Dus ja, een jaarlijkse lockdown zou welkom zijn, ook al zal het er nooit van komen. 

;-)








Geen opmerkingen:

Een reactie posten