En nu serieus. Het ‘juiste’ antwoord op onderstaand denkexperimentje ligt voor de hand. (1) En toch, wat maakt dat de vergelijking niet opgaat? Hoe komt het dat er al jaren alarmerende klimaatrapporten uitkomen en ook dat het weer merkbaar extremer wordt, met overal in de wereld ernstige calamiteiten (stormen, branden, overstromingen, etc.), en dat toch weinigen er echt – d.w.z. in hun keuzes – rekening mee houden? En dat zowel individueel als collectief.
Gedrag waarvan iedereen weet dat het klimaatverandering in de hand werkt (zoals vliegen) verandert nauwelijks (zie nieuws over Schiphol). En ook bij verkiezingen stemmen velen op partijen die in hun plannen overduidelijk niet gericht zijn op een politiek die klimaatverandering wil tegengaan.
Hoe komt dat? Zijn we simpelweg te egoïstisch en te kortzichtig om ons druk te maken over ons aller toekomst, inclusief die van onze kinderen? Zijn we gewoon te stom om verder te denken dan ons eigenbelang? Leren we collectief alleen iets wanneer het al te laat is om (voorzienbare) rampen nog te voorkomen?
Waar kan ik me het beste op instellen?
Noot
.1) Zie:
