De oorlog als vraag: Welke (eigen) opvattingen worden uitgedaagd door de Russische inval in Oekraïne? Wat zijn aannames (over mensen, over politiek, over internationale verhoudingen, over economie en mondiale ontwikkelingen, etc.) die door de acties van Poetin – en misschien ook eerder die van Trump – onvanzelfsprekend zijn geworden of onderuit zijn gegaan? Is het eigen mens- en wereldbeeld aan herziening toe?
In zijn column geeft Robert Reich – o.a. voormalig minister van werkgelegenheid onder Clinton – aan, wat voor hem aannames waren die niet blijken te kloppen (1). Wellicht dat we er allemaal mee te maken hebben. Voor mij geldt het in ieder geval. De pandemie was al een forse beproeving. De oorlog in Oekraïne is een tweede, misschien nog wel ingrijpender test.
Ik weet, het is buitengewoon minimaal als verzetsdaad, in reactie op wat er nu gaande is in het oosten van Europa, maar toch, misschien is dat het minste dat we kunnen doen: denken in opstand! Waar staan we voor? Waar wil ik voor opstaan? Wat wil ik – en wij – hooghouden? En dat vergt wellicht enige bijstelling van uitgangspunten en aannames, of het verzetten van prioriteiten.
Noot:
.1) Robert Reich/ Putin and Trump have convinced me: I was wrong about the 21st century (Guardian, 13 March 2022)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten