zondag 15 december 2024

14 december ’24. ‘Een beter milieu begint bij KLM’: klimaatactie bij Schiphol tegen veelvliegers

Gisteren was ik bij een actie bij Schiphol tegen het ‘Frequent Flyer program’ van de KLM. Mensen die heel vaak vliegen worden door dit spaarprogramma beloond voor hun gedrag, met gratis vluchten en andere aanbiedingen, waardoor (onnodig) vliegen nog meer wordt bevorderd. 

Uiteraard is niet alleen KLM verantwoordelijk. Het blijft onbegrijpelijk dat er lieden zijn, die het kennelijk helemaal niets kan schelen wat de impact van hun (vlieg)gedrag is op het klimaat en daarmee op ons aller toekomst. Willens en wetens blijven vervuilen op grote schaal? Het meest onbegrijpelijk is wellicht dat zij zichzelf ‘mens’ blijven noemen. In ieder geval hebben deze lieden iets uit te leggen.

 

De actie was georganiseerd door Extinction Rebellion, met steun van Greenpeace. Er waren niet veel mensen. Ongeveer honderd, vermoed ik. En waarschijnlijk was er net zoveel politie op de been. 

 

Ik wist niet wat ik kon verwachten. Het was de eerste keer dat ik aan een actie van Extinction Rebellion meedeed. Wat waren de plannen? Zou er iets gebeuren waardoor de politie zou gaan ingrijpen? Voor-het-geval-dat had ik mijn kleding er maar op aangepast. Plus extra gecheckt of ik de nodige ID-papieren bij me had, mocht het uit de hand lopen, met arrestaties als gevolg, etc.

 

Alles verliep heel rustig. Het duurde ongeveer anderhalf uur. Met toespraakjes en muziek. Ook de Red Rebels manifesteerden zich: een groepje felrood geklede dames, wit geschminkt, die zwijgend hun gang gingen. Mooi om te zien!

 

De ‘echte’ actie gebeurde op het vliegveld zelf, achter de douane. Activisten hadden daar een grote hoeveelheid bruine vloeistof op de grond uitgegoten. Volgens een spreker op het buitenpodium van deze actie symbool voor de grote overstromingen bij Valencia in Spanje van enkele maanden geleden, met een duidelijke link naar klimaatverandering.

 

Na ongeveer anderhalf uur pakte ik lichtelijk verkleumd weer de trein naar Amsterdam.

maandag 2 december 2024

1 december ’24: klimaatactie in Utrecht

Gisteren naar klimaatdemonstratie geweest, op Domplein in Utrecht: ‘Samen staan we op voor het klimaat’. Georganiseerd door Milieudefensie, Humanistisch Verbond, Extinction Rebellion e.a. Er waren zo’n 500 mensen, naar ik schat. De sfeer was gemoedelijk. Met muziek en enkele sprekers. Het enige optreden dat me is bijgebleven is dat van theatermaker Laura van Dolron: scherp, kritisch, opstandig. De anderen klonken nogal gemeenplaatserig of te soft. 

Anyway, goed dat dit soort manifestaties blijven gebeuren, minstens om te laten blijken dat er iets gebeurt. Terwijl ik in Amsterdam vrijwel dagelijks demonstraties zie tegen de oorlog in Gaza en omstreken, lijkt de aandacht voor klimaatverandering sterk te zijn weggezakt.

 

Het was weer voor het eerst sinds lang dat ik meedeed met een klimaatactie. De laatste keer was enkele jaren geleden in Den Haag. 

 

In de zomer was ik van plan om bij Schiphol iets te gaan doen: een protest tegen het vele (onnodige) vliegen van ons burgers. Ik was tamelijk vastbesloten om de actie te ondernemen, ben er zelfs voor naar de luchthaven gegaan om te kijken wat er mogelijk was (hoe, waar, etc.). De reactie op mijn voorgenomen actie was uiterst minimaal. Niemand wilde zich erbij aansluiten, mede doordat het midden in de vakantie was, waarschijnlijk. Heb de actie toen naar later verschoven, ook om mij beter voor te kunnen bereiden. En vervolgens verdween het hele gebeuren uit mijn aandacht...

 

Toen ik in augustus mijn verkenning deed op Schiphol, zag ik dat er veel bewaking was, hetgeen begrijpelijk is. Bovendien was de drukte enorm. Als ik er actie had gevoerd, zou een enkeling mij misschien hebben opgemerkt, voordat ik zou zijn verwijderd. Heeft het dan zin om zo’n actie op te zetten? Misschien als ik van plan was om er een terugkerende actie van te maken. Echter, ik zag mijzelf niet wekelijks naar Schiphol gaan, om er zodoende een groot ding van te maken. Mijn engagement tegen klimaatverandering en vóór een leven-met-toekomst ligt op een ander terrein en met andere middelen.

 

Aanwezig zijn bij de klimaatdemonstratie, gisteren in Utrecht, gaf mij wel weer de stimulans om het activisme-vuurtje aan te wakkeren. Opnieuw. Het versterkt de betrokkenheid. Ik weet dat velen zich zorgen maken over de klimaatverandering, maar dit weten alleen blijft tamelijk machteloos. Door er met anderen vorm en geluid aan te geven, voelt die bezorgdheid minder machteloos. Het minste is dat ik er iets mee doe! 

 

Bovendien verbreedt een gezamenlijke actie de engagementshorizon. Er is niet alleen mijn eigen bezorgdheid, maar ook die van anderen, met andere stemmen en een diversiteit aan motivaties, doelen en energieën. Mijn blik wordt erdoor verruimd. De zaak waarvoor we gaan blijkt zoveel groter.

 

Wellicht dat ik gisteren de start maak tot weer meer activisme!

zondag 24 november 2024

Wat kunnen we in Europa leren van Trump’s winst in Amerika? – een nodige vernieuwing van links

In bijgaand interview (1) geeft Michael Sandel een interessante analyse van de politieke situatie in Amerika en het waarom van Trump’s winst. En misschien zegt de analyse ook iets – niet alles, iets – over wat er bij ons, aan deze kant van de Grote Plas, gaande is.

Zeker, Europa is niet de VS, maar er zijn wel degelijk tal van raakvlakken en overeenkomsten. Het verhaal van Sandel zou aanknopingspunten kunnen bieden voor politieke zelfreflectie.

 

Ik denk aan de onmacht en het moralisme van links, aan de impliciete minachting in veel kritiek op het huidige kabinet, aan de kritiek op alles dat maar enigszins riekt naar een of andere vorm van ‘nationalisme’, en ook aan migratie en hoe daarop te antwoorden. 

 

Het zou mooi zijn als links onderzoekt hoe het weer progressief kan zijn (wat het al lange tijd niet meer is) en hoe het tot een positief-constructief antwoord kan komen op de thema’s waarmee rechts scoort, in plaats van alleen maar met (moraliserende) kritiek te komen, - bovendien erg vermoeiend en zonder enig effect.

 

Laat links zich eens een tijdje bezinnen, om zich te vernieuwen, in plaats van krampachtig oude deuntjes te herhalen. 

😉

 

Noot:

.1) Philosopher Michael Sandel on What Trump’s Win Says About American Society | Amanpour and Company

https://www.youtube.com/watch?v=Um017R5Kr3A

 


vrijdag 15 november 2024

Do 21 november: Filosofisch café n.a.v. de recente gebeurtenissen in Amsterdam

FILOSOFISCH CAFÉ AMSTERDAM

.

Donderdag 21 november: Filosofisch café n.a.v. de recente gebeurtenissen in Amsterdam

Afgelopen weken is er het een en ander gebeurd dat te denken geeft. Hoe erover te denken? Wat voor vragen roept het op? Is er reden om zich zorgen te maken? En zo ja, waarover? In het komende filosofisch café kunnen deze en andere vragen onderwerp van onderzoek worden, met ruimte voor verschillende invalshoeken. Om uit te wisselen en om gezamenlijk te onderzoeken wat het allemaal te betekenen heeft. Eventueel met inbreng van een of meerdere filosofen.

.

OPGELET: Locatie is nog niet helemaal duidelijk. Graag AANMELDEN. Uiterlijk dinsdag 19 november stuur ik mailtje aan degenen die zich hebben aangemeld, met exacte locatie. 

Organisatie en gespreksleiding: drs Dries Boele

Aanvang: 19.30 u. 

Toegang: gratis

Locatie: in Amsterdam. 

Aanmelden: driesboele@wxs.nl o.v.v. ‘filosofisch café 21 november’.

.

Het filosofisch café is één keer per maand. We doen gezamenlijk onderzoek naar een onderwerp dat ons aangaat. Het is geen socratisch gesprek, maar we zullen wel elementen gebruiken die ook Socrates al inzette: opvattingen onderzoeken, verwarring ophelderen, uitgangspunten bevragen, het liefst aan de hand van concrete voorbeelden. Geen voorkennis vereist. Iedereen is welkom!

.

(Filosofisch café Amsterdam bestaat deze maand 30 jaar! Zondagmiddag 13 november 1994 was de eerste bijeenkomst in Cultureel Centrum De Badcuyp in de Pijp, Amsterdam. Lange tijd zaten we in Hotel de Filosoof, een aantal jaren zelfs tweemaal per maand. En sinds enige tijd biedt LAB111 ons onderdak.) 

.

.

Nieuwsbrief

Mocht je informatie willen ontvangen over het filo-café, leesgroepen, cursussen en andere filosofische activiteiten, stuur een mailtje naar: driesboele@wxs.nl o.v.v. `nieuwsbrief filosofische activiteiten'. Dan zet ik je op een mailinglijst.

 

woensdag 7 augustus 2024

Actie bij Schiphol tegen (onnodig) vliegen. Wie doet ermee?

Over twee weken ongeveer wil ik een kleine actie uitvoeren bij Schiphol. Tegen onnodig en onnadenkend vliegen, met het oog op klimaatverandering. De actie wordt geweldloos en het liefst ludiek. 

Mochten er mensen zijn die mee willen doen, graag. Dan zullen we vooraf iets afspreken, volgende week, bijvoorbeeld.

 

Vliegen is niet de belangrijkste vervuiler, maar wel een substantiële. En de vervuiling is belangrijk genoeg om te protesteren tegen het gemak waarmee mensen het vliegtuig nemen, terwijl er ook andere vervoersmiddelen zijn (zoals de trein) of bestemmingen dichter bij huis. 

 

De ecologische voetafdruk is wat mij betreft een goede richtlijn, minstens als streven. Hoeveel aardes hebben we nodig wanneer het eigen gedrag dat van iedereen zou zijn?

 

Protesteren tegen (onnodig) vliegen is vooral bedoeld als bewustmaker. 

 

Voor de actie ga ik mij omhangen met een groot bord. Tekst die ik nu in gedachte heb: ‘KINDEREN, OVER 50 JAAR: “DANK VOOR JULLIE BIJDRAGE AAN DE KLIMAATCRISIS” 😊 (Kan nog veranderen.)

 

Mocht je mee willen doen, laat het me weten.

 

Namens de ‘Happy Warriors’,

Dries Boele


......

Zie ook: 

https://ka-happywarriors.blogspot.com/2024/08/actie-bij-schiphol-tegen-onnodig.html


En voor meer context: ‘Start Klimaatactie Happy Warriors’ 

https://ka-happywarriors.blogspot.com/2024/08/start-klimaatactie-happy-warriors.html

 

woensdag 17 juli 2024

Radicaal-rechts veroordelen?

Schieten we iets op met het louter veroordelen van radicaal-rechts, als ware het hét grote kwaad, dat – als we niet oppassen – ons in een duistere chaos doet belanden? In hoeverre draagt zo’n veroordeling niet juist bij aan verdergaande polarisatie en verharding? Zou het niet beter zijn om te onderzoeken wat maakt dat – minimaal – een kwart (!) van de bevolking rechts-radicale politiek steunt? 

Ik ga ervan uit dat, wanneer extremistische politiek – zowel links als rechts – veel steun krijgt, de ‘normale’ politiek iets gedurende lange tijd heeft laten liggen. Wat heeft zij laten liggen? 

 

Wat hebben de gevestigde partijen, van links tot rechts, ditmaal genegeerd, veronachtzaamd, dan wel gebagatelliseerd? Zonder een eerlijk onderzoek naar deze vraag (en daarbij gemakzuchtige clichés vermijdend), en zonder constructieve (tegen)voorstellen, zal de steun voor extremistische politiek niet verdwijnen. En vermoedelijk zal, als het bij een veroordeling alleen blijft, deze de sterk uiteen-liggende posities alleen maar versterken. Lost dat iets op? 

zaterdag 6 juli 2024

Op zoek naar een politiek-ethische horizon

Het is tijd voor radicale vragen. Waartoe? Om een politiek-ethische horizon te creëren – of op te richten – in een platte, apathische en nihilistische woestenij, waarin van alles gebeurt zonder dat het ook maar enig verschil lijkt te maken. 

Politici liegen openlijk zonder erop te worden afgerekend. Er worden bloedbaden aangericht zonder dat de daders worden bestraft. Er is sprake van schrijnende ongelijkheid zonder dat verontwaardiging de kop opsteekt, laat staan dat er iemand in opstand komt. Het bestaan van miljardairs wordt voor lief genomen, zonder dat er één vraagteken wordt gezet bij zelfverrijking. Overal wordt door velen schaamteloos bijgedragen aan klimaatverandering zonder dat iemand verantwoordelijk wordt gehouden, en al helemaal niet wijzelf. 

 

Wat is dit voor een immorele bende! Heeft het wereldgebeuren nog iets met menswaardigheid van doen? Het wordt tijd om mensen – ons – een geweten te schoppen!

donderdag 4 juli 2024

Klimaatverandering en grenzen aan solidariteit

Solidariteit is een edele deugd. Maar met wie of wat? Met iedereen die een menswaardig leven nastreeft, en met name met diegenen die daarin worden ingeperkt? En wat is dan ‘menswaardig’? Kunnen leven zoals je wilt?

Dat klinkt allemaal mooi, maar het roept bij mij wel enkele vragen op.

 

Waarom zou ik mij engageren met het lot van mensen voor wie het belangrijk is om welvarend te leven, als dat is wat zij het liefste willen? - inclusief groot huis (of enkele), meerdere keren op vakantie, bezit, vaak vliegen, consumeren zoveel als onnodig, etc., terwijl ik zelf met een eenvoudige levensstijl tevreden ben en welvaart nooit als ambitie heb gehad. 

Waarom zou ik mij politiek inzetten voor een wensenpakket dat niet het mijne is, wetend dat de levensstijl van de gemiddelde Nederlander ronduit catastrofaal is voor het milieu wanneer zijn welvaartsniveau het streven zou zijn van iedere aardebewoner? 

Waarom zou ik mij engageren met een suïcidaal project, ook al tooit het zich met waarden als ‘solidariteit’ en ‘rechtvaardigheid’?

 

Solidariteit, okay, maar hoezo? Vanwege schrijnende ongelijkheid? Zeker, ongelijkheid is een probleem, zowel lokaal als wereldwijd, en er is alle reden om er iets aan te doen. Maar op welk niveau van welvaart is er dan géén sprake meer van schrijnende ongelijkheid? Wanneer iedereen welvarend leeft? Wil ik daaraan meewerken?

 

zondag 19 mei 2024

Wijzelf en de natuur

Hoe halen we onszelf weg uit de vergelijking die ‘natuur’ heet? 

Op tal van plekken herstelt zich de natuur wanneer mensen zich er niet meer mee bemoeien. Plantensoorten komen terug. Dieren komen terug. Het evenwicht tussen roof- en prooidieren herstelt zich. De factor ‘mens’ is nergens een gunstige, behalve misschien op enkele plekken waar de moderniteit nog niet heeft toegeslagen.


Het zou een totale ramp zijn als de hele wereld een uitvergroot Nederland zou worden: alles gereguleerd; orde vóór alles; alles aangeharkt en netjes verzorgd; elke wanordelijkheid op de voorpagina van de krant; een regeringscrisis wanneer er ergens een dode te veel valt; elke boom onder toezicht van een ambtenaar; met boeren die menen dat ze voor de hele wereld voedsel moeten produceren, voluit gemechaniseerd; alles en iedereen in kaart gebracht; natuurbeheer all over the place; Nederland als één groot, functionerend computerbestand...


Valt er iets aan te doen?


Lastig, want ja, in alles – en ook in de laatste vraag – is er één gemeenschappelijke factor, en dat zijn wijzelf, en onze behoefte én ons vermogen om steeds meer in de grip en onder controle te krijgen, - en als we dat niet willen, maar loslaten, dát dan ook weer gecontroleerd...


Aardig om ‘mens’ en ‘natuur’ niet als een tegenstelling op te vatten, - wij zijn immers ook natuur. Klopt, maar ons aandeel is een heel andere. Ingrijpend anders. En is ons doen-en-laten gelijk te stellen met dat van andere levende wezens?


We zitten dus met een levensgrote paradox, met onszelf als belangrijkste factor. Of beter gezegd: zonder ons geen paradox. Maar goed, het is tegelijk onmogelijk om onszelf uit de vergelijking te halen... 

dinsdag 7 mei 2024

Woningcrisis: huizen zijn om in te wonen, en niet om aan te verdienen

Grappig om in een Britse krant te lezen wat er bij mij om de hoek gebeurt. (1) ‘Startblokken’: ik wist niet dat het zo heette. 

Anyway, er is een probleempje met wonen. In de stad. En in de rest van Nederland. 

 

Laten we teruggaan naar een eenvoudig uitgangspunt: huizen zijn om in te wonen, en niet om aan te verdienen. Het zou het een en ander oplossen.

 

Het stijgen van de prijzen van onroerend goed (koop en huur) drijft alle prijzen op. (Denk aan praktijkruimtes, ateliers, cafés, winkels, en dus diensten en assortiment.) Niemand heeft baat bij het stijgen van huizenprijzen, behalve degene die erin handelen. Waarom zouden we dit dan laten voortduren?

 

Ben benieuwd wanneer de mensen die fors verdienen aan de woningschaarste worden aangepakt. Door de politiek, door kraken, of door andere acties. 

 

Bijvoorbeeld door een maximum te zetten op wat een huis mag kosten. Of door een forse belasting te heffen op de overwinst, zodat het niet loont om er veel aan te verdienen, - een belasting waardoor andere woonprojecten kunnen worden gefinancierd. 

 

Of is het een illusie om te denken dat er nog mensen én partijen zijn die er iets aan willen doen?

 

De ‘vrije markt’ is nog nooit zo heilig geweest als in het geval van wonen. Niemand lijkt die markt aan banden te willen leggen. Kennelijk zijn er te veel mensen die baat hebben bij stijgende prijzen. En dus gebeurt er niets... 

 

Hoe mooi, sociaal en ecologisch onze politieke idealen ook zijn, als huizenbezitter wordt vrijwel iedereen een kapitalist die wil verdienen aan z’n bezit - niet aan een prestatie, maar aan bezit - en aan wiens belangen niet mag worden getornd.

 

Ondertussen stijgen de prijzen alleen maar, en zit de woningmarkt muurvast, zeker voor mensen die niet meekunnen in die stijging. 

 

Tijd dat er iets gebeurt, niet alleen aan het aantal woningen, maar ook aan de winsten die worden gemaakt op wat vóór alles een basisrecht is, namelijk wonen. Enige vraag: wie is ertoe bereid?

 


Noot:

.1: ‘Everything’s just ... on hold’: the Netherlands’ next-level housing crisis (The Guardian, 6-5-24)

https://www.theguardian.com/news/article/2024/may/06/netherlands-amsterdam-next-level-housing-crisis

 

woensdag 1 mei 2024

Wraak, wrok en ressentiment: hoe bepalend zullen zij zijn in de belangrijkste verkiezingen van dit jaar?

Wat gaat dit verkiezingsjaar brengen, in Europa en in de VS?

Wie wil weten wat Trump van plan is, mocht hij in november gekozen worden, leze bijgaand artikel (1).

 

Misschien ook raadzaam om er een bezoek aan de film ‘Civil War’ aan vast te knopen. Met name voor het geval Trump niet wordt gekozen. Maar ook wanneer hij wel president wordt, is het scenario niet ondenkbaar.

 

Het wordt dan een periode van wraakneming en afrekening, met name richting Biden en andere Democraten, plus overheidsinstellingen die hem dwarszaten. Zal de Amerikaanse democratie ertegen bestand zijn? 

 

En wat te denken van het deporteren van miljoenen illegalen, zoals T van plan is? Slecht voorstelbaar dat dit alles zonder slag of stoot zal gebeuren.

 

Ondertussen: wat zal er gebeuren in Europa, gelet op de opkomst in tal van landen van radicaal rechts? Wij waren tot nu toe trouwe volgers van de VS. Het ziet er niet naar uit dat dat anders zal worden. Niet dat we louter kopieën zijn van Amerika; ook in Europa speelt van alles. (Aanrader: de film ‘Green Border’.)

 

Hoe dan ook: opmerkelijk wat er in de VS aan het gebeuren is.

 

In het Duitsland van na WO-I was er wijdverbreid ressentiment over het verlies van de oorlog en over de herstelbetalingen die werden opgelegd (Versailles), met grote binnenlandse ellende tot gevolg, én de opkomst van het nazisme. 

 

Nu lijkt de VS te maken te hebben met de wrok en het ressentiment van een (ex-)president, begiftigd met een groot talent om deze persoonlijke onvrede publiekelijk uit te buiten, en daarbij de wrok en het ressentiment die leven in een fors deel van de bevolking aan te wakkeren en te mobiliseren...

 

Zoals wrok verwoestend is voor persoonlijke relaties, zo is ressentiment het grootste gif voor wederzijds respect, nodig voor een functionerende democratie. Hoe bepalend zal deze politieke emotie zijn in de verkiezingen dit jaar, aan beide zijden van de Grote Plas?

 

 

Noot:

.1) How far Trump would go (Time, 30-4-24)

https://time.com/6972021/donald-trump-2024-election-interview/

 

Artikel waarin een aantal hoofdpunten worden genoemd: Trump threatens to prosecute Bidens if he’s re-elected unless he gets immunity (Guardian, 30-4-24)

https://www.theguardian.com/us-news/2024/apr/30/trump-second-term-abortion-immigration

 

donderdag 28 maart 2024

Lang leve de fossiele industrie!

Toch nog maar weer eens een berichtje over ‘ons’ gedrag en klimaatverandering: op tal van plekken in de wereld worden nieuwe olie- en gasvelden aangeboord (1), waarmee de productie van fossiele brandstoffen zal worden verviervoudigd... 

Ik begrijp werkelijk niet hoe ‘wij’ dit allemaal kunnen doen, én toelaten, terwijl de effecten overbekend zijn, - en die zijn ronduit desastreus.

 

Zijn wij mensen dan werkelijk zo dom en egocentrisch en geld- en macht-belust dat niets ons tegenhoudt?

 

Is niets in staat om komende catastrofes te voorkomen, terwijl ‘wij’ er zelf een hoofdrol in spelen?

 

Kan het ‘ons’ dan echt helemaal niets schelen in wat voor wereld onze kinderen en kleinkinderen komen te leven?

 


Noot 1:

Surge of new US-led oil and gas activity threatens to wreck Paris climate goals

https://www.theguardian.com/environment/2024/mar/28/oil-and-gas-fossil-fuels-report