Solidariteit is een edele deugd. Maar met wie of wat? Met iedereen die een menswaardig leven nastreeft, en met name met diegenen die daarin worden ingeperkt? En wat is dan ‘menswaardig’? Kunnen leven zoals je wilt?
Dat klinkt allemaal mooi, maar het roept bij mij wel enkele vragen op.
Waarom zou ik mij engageren met het lot van mensen voor wie het belangrijk is om welvarend te leven, als dat is wat zij het liefste willen? - inclusief groot huis (of enkele), meerdere keren op vakantie, bezit, vaak vliegen, consumeren zoveel als onnodig, etc., terwijl ik zelf met een eenvoudige levensstijl tevreden ben en welvaart nooit als ambitie heb gehad.
Waarom zou ik mij politiek inzetten voor een wensenpakket dat niet het mijne is, wetend dat de levensstijl van de gemiddelde Nederlander ronduit catastrofaal is voor het milieu wanneer zijn welvaartsniveau het streven zou zijn van iedere aardebewoner?
Waarom zou ik mij engageren met een suïcidaal project, ook al tooit het zich met waarden als ‘solidariteit’ en ‘rechtvaardigheid’?
Solidariteit, okay, maar hoezo? Vanwege schrijnende ongelijkheid? Zeker, ongelijkheid is een probleem, zowel lokaal als wereldwijd, en er is alle reden om er iets aan te doen. Maar op welk niveau van welvaart is er dan géén sprake meer van schrijnende ongelijkheid? Wanneer iedereen welvarend leeft? Wil ik daaraan meewerken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten