Gisteren stuitte ik op een naam en een boekje waar ik nog niet eerder van had gehoord, maar die al enige maanden weten te inspireren. Even niet opgelet, kennelijk. Het gaat om de 93-jarige Stéphane Hessel, een Franse oud-diplomaat en -verzetstrijder. Hij riep eind vorig jaar jongeren op om zich vaker boos te maken: tegen graaizuchtige banken, kleurloze politici en door commercie gecorrumpeerde media. Hij deed zijn oproep in zijn pamflet ‘Indignez-vous!’ (Verontwaardig U!) In het Nederlands vertaald onder de titel ‘Neem het niet!’. Ik zal het eens gaan lezen.
Volgens NRC-next, waarin ik er een artikel over aantrof, inspireerde het pamflet tot de geuzennaam ‘indignados’ (verontwaardigden) en is het uitgegroeid tot de bijbel van boze jongeren in Frankrijk en Zuid-Europa. Met de gebruikelijke slogans, zoals: ‘Plunderen is, van laag tot hoog, de nieuwe norm in Europa’.
Een citaat uit NRC-next (12-8-11): ‘De hamvraag is of de indignados meer kunnen dan mopperen of, in het beste geval, dagdromen: ze weten elkaar uitstekend te vinden op Facebook en Twitter, ze vergaderen zich suf, zijn meesters van het spontane protest, maar slagen er nog niet in om hun onvrede te vertalen in positieve ideeën of echte politieke invloed. Anders dan in 1968, toen het marxisme de grammatica leverde voor het jongerenprotest, is er nu geen bindende ideologie, geen Utopia aan de horizon.’
Ondertussen zijn er protestmarsen in aantocht, vanuit Spanje en Frankrijk, richting Europees Parlement. Daar willen de ‘indignados’ een gezamenlijk plan met economische en politieke hervormingen presenteren. Op 15 oktober. Onderweg wordt er vergaderd. De lokale bevolking wordt gevraagd welke frustraties er leven. Er wordt gediscussieerd. Alles zonder leiders of stroomlijnende organisatie.
Ben benieuwd wat deze antikapitalistische, of moet je zeggen prodemocratische pelgrimstochten gaan losmaken en wat hun boodschap zal zijn in het Santiago de Compostela van hun reis door Europa, Brussel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten