Hoe democratisch en transparant is de politiek in Nederland? En hoe functioneert de tegenmacht? Is er voldoende controle?
Als er iets is wat het politieke systeem en z’n vertegenwoordigers zich zouden mogen aantrekken, dan is het de lezing die Pieter Omtzigt hield voor de ‘G10 van de Economie en Filosofie’, september van dit jaar (1) (en wellicht ook zijn boek - dat ik nog niet gelezen heb). Menen dat alles wel goed geregeld is in Nederland, en dat het landsbestuur én de controle erop democratisch goed in elkaar steken, blijkt niet erg te kloppen, op z’n zachtst gezegd.
Omtzigt fileert ongezouten het politieke bedrijf in Den Haag, inclusief ‘concrete en haalbare voorstellen om de noodzakelijke tegenmacht, de noodzakelijke controle en de noodzakelijke transparantie binnen de overheid te herstellen.’ Tijd voor een forse bijstelling!
Voor het eerst dat ik een politicus een scherp onderscheid hoor maken tussen politicus (Tweede Kamer) en bestuurder (regering). Het heeft me altijd verbaasd dat ministers en staatssecretarissen vaak worden gekozen uit het reservoir aan volksvertegenwoordigers, terwijl beide functies totaal verschillend zijn.
Ook zijn kritiek op ‘De meeste mensen deugen’ (Bregman) klinkt zeer geloofwaardig! De ogenschijnlijk positieve en optimistische kijk op mensen, blijkt een schaduwzijde te hebben, en die schaduwzijde zit vast aan het onderscheid zelf tussen ‘deugende’ en ‘niet-deugende’ mensen. Interessant!
Zoals al vaker gezegd, de kans is groot dat een partij ‘Omtzigt’ (hoe die dan ook mag heten) bij volgende verkiezingen veel zetels in de wacht zal slepen. Het zal het CDA halveren, wellicht, en hij zal ook kiezers trekken uit tal van andere partijen.
Het politieke bedrijf kan wel enige opschudding gebruiken!
Noot:
.1) Lezing Pieter Omtzigt G10
https://www.youtube.com/watch?v=z8TaseYYE-8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten