dinsdag 5 juni 2018

Machiavelli’s spel. Waarom Israël Iran als vijand wil

.
Waarom is Israël er zo op gebrand om Iran aan te merken als een terroristisch land dat bezig is kernwapens te maken?

Niet omdat Iran nu een bedreiging vormt, noch dat het nu bezig zou zijn om kernwapens te maken, maar eventueel wel in de nabije toekomst. Wanneer? Als Israël verder gaat met landtoe-eigening, en uiteindelijk zal overgaan tot het verdrijven van Palestijnen uit de Gazastrook en uit de Westelijke Jordaanoever, en tot het volledig nationaliseren van Jeruzalem. Met name dit laatste zal groot verzet oproepen in de islamitische wereld, aangezien Jeruzalem door moslims wordt gezien als een heilige stad: de profeet Mohammed zou er ten hemel zijn gevaren, op een tussenstop vanuit Mekka.

Israëls Iran-politiek is dus een strategische, met het oog op een niet al te verre toekomst, afhankelijk van de plannen die Israël heeft met de Palestijnse gebieden en de termijn waarop het het hele gebied in bezit wil nemen. Tegen die tijd wil Israël niet het risico lopen van een wraakactie door een islamitische nucleaire macht in de regio.

Regeren is vooruitzien, ook wanneer je van plan bent om grondgebied in bezit te nemen waarop nu nog een ander volk woont en leeft, en dat onder het toeziend oog van een wereld die zich tot nu toe heeft laten inpakken door kleine, haast onmerkbare stappen: het koloniseren van de bezette gebieden.

Er komt een moment dat de voortschrijdende inbezitneming niet meer ongemerkt kan verlopen, namelijk wanneer de Palestijnen definitief plaats zullen moeten maken, letterlijk. Het is slecht voorstelbaar dat Israëli’s in één land willen wonen met een grote bevolkingsgroep die er al eeuwen z’n wortels heeft en die diep gefrustreerd is over de onteigening van land en woongebieden. 

Hoe Israël zich gaat ontdoen van lastige buren in eigen land, is nog onduidelijk. De kans is evenwel groot dat Iran dit niet zomaar zal laten gebeuren…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten