Begin september was ik een weekje in Bilbao. Uiteraard is
het Guggenheim-museum zeer de moeite waard; alleen al het gebouw rechtvaardigt
een bezoek: indrukwekkend. Toch was ik vooral verrast door een bezoek aan een
centrum voor hedendaagse kunst, het ‘Alhóndiga Bilbao’. Tot 9 september was er
de expositie: ‘Artists as Catalysts’, met werk van een internationaal
gezelschap, bestaande uit een twaalftal kunstenaars. Zeer divers.
De expositie was geïnspireerd door een uitspraak van Dan
Graham: ‘All artists are alike. They dream of doing something that’s more
social, more collaborative, and more real than art.’ Volgens de begeleidende
tekst heeft Alhóndiga Bilbao ‘assembled
a showcase of projects that endeavor to transcend conventional boundaries in an
effort to inspire those who behold them’. En inderdaad,
het getoonde werk had zich ver verwijderd van het idee dat we doorgaans hebben
van ‘kunst’ (en zoals te zien in het Guggenheim).
Dat moge reeds blijken uit de drie thema’s van de expositie:
.
Environment and Sustainable Future
. Control
and Manipulation of our Mediatized World
. Find Your
Voice and Express Yourself
Met name de eerste twee geven aan dat de kunstenaars er niet
op uit waren om met hun werk de toeschouwers uit hun dagelijkse wereld te halen,
maar er juist in. Het ging hen om ‘issues of pressing current relevance and matters that will also be of central
importance to the future of our planet and our society’. Engagement dus.
Wie vervolgens verwachtte in een gepolitiseerde
beeldengalerij te belanden, compleet met slogans en analyses, kon gerust zijn.
[tekst in aanbouw; wordt vervolgd]
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten