Lebensraum
De Natie heeft Lebensraum nodig
En doet er alles – alles! – aan
Om zich van steeds meer te verzekeren
Nietsontziend
Ten koste van wat of wie ook
Ten koste van menswaardigheid
Ten koste van lijden
Ondraaglijk lijden
Dat het volk zelf maar al te goed kent
- maar vergeten?
De Natie heeft Lebensraum nodig
En kijkt daarbij niet op een dode meer of minder
Of tien
Of honderd doden
Of duizend
Of tienduizenden doden
Of hoeveel ook
In het getto van de vergetelheid doet het aantal er niet toe
Allemaal anderen zonder naam
Want wie ziet hun gelaat?
Zijn zij überhaupt iemand?
En dat terwijl de Natie het eigen leven memoreert
En dat van iedere onderdaan
Van eigen bodem
En hetzelfde bloed vooral
In de naam van het Heilige
Als ware zij het leven zelve
Zonder meer
Ironie van de geschiedenis?
Gewetenloos?
Zijn mensen andere mensen?
Doof voor de vragen die zich stellen
Schreeuwend of bijna geluidloos
Rechtvaardigheid?
Gerechtigheid?
Medemenselijkheid?
Zijn zij gestorven in de obsessie met Lebensraum?
De Natie heeft Lebensraum nodig
Ten koste van zichzelf
Ten koste van respect van wie of wat ook
En de eigen belofte
Hoop te willen zijn te midden van het troosteloze kwaad
Die zij verraadt
Rücksichtslos
De Natie creëert de Vreemdeling
- die men zelf zo vaak was
Zij creëert vreemden
Door hen buiten het eigene te plaatsen
Statusloos en zonder rechten
Helaas
Alsof het niet anders kan
