14 december ’24. ‘Een beter milieu begint bij KLM’: klimaatactie bij Schiphol tegen veelvliegers

Gisteren was ik bij een actie bij Schiphol tegen het ‘Frequent Flyer program’ van de KLM. Mensen die heel vaak vliegen worden door dit spaarprogramma beloond voor hun gedrag, met gratis vluchten en andere aanbiedingen, waardoor (onnodig) vliegen nog meer wordt bevorderd. 

Uiteraard is niet alleen KLM verantwoordelijk. Het blijft onbegrijpelijk dat er lieden zijn, die het kennelijk helemaal niets kan schelen wat de impact van hun (vlieg)gedrag is op het klimaat en daarmee op ons aller toekomst. Willens en wetens blijven vervuilen op grote schaal? Het meest onbegrijpelijk is wellicht dat zij zichzelf ‘mens’ blijven noemen. In ieder geval hebben deze lieden iets uit te leggen.

 

De actie was georganiseerd door Extinction Rebellion, met steun van Greenpeace. Er waren niet veel mensen. Ongeveer honderd, vermoed ik. En waarschijnlijk was er net zoveel politie op de been. 

 

Ik wist niet wat ik kon verwachten. Het was de eerste keer dat ik aan een actie van Extinction Rebellion meedeed. Wat waren de plannen? Zou er iets gebeuren waardoor de politie zou gaan ingrijpen? Voor-het-geval-dat had ik mijn kleding er maar op aangepast. Plus extra gecheckt of ik de nodige ID-papieren bij me had, mocht het uit de hand lopen, met arrestaties als gevolg, etc.

 

Alles verliep heel rustig. Het duurde ongeveer anderhalf uur. Met toespraakjes en muziek. Ook de Red Rebels manifesteerden zich: een groepje felrood geklede dames, wit geschminkt, die zwijgend hun gang gingen. Mooi om te zien!

 

De ‘echte’ actie gebeurde op het vliegveld zelf, achter de douane. Activisten hadden daar een grote hoeveelheid bruine vloeistof op de grond uitgegoten. Volgens een spreker op het buitenpodium van deze actie symbool voor de grote overstromingen bij Valencia in Spanje van enkele maanden geleden, met een duidelijke link naar klimaatverandering.

 

Na ongeveer anderhalf uur pakte ik lichtelijk verkleumd weer de trein naar Amsterdam.

1 december ’24: klimaatactie in Utrecht

Gisteren naar klimaatdemonstratie geweest, op Domplein in Utrecht: ‘Samen staan we op voor het klimaat’. Georganiseerd door Milieudefensie, Humanistisch Verbond, Extinction Rebellion e.a. Er waren zo’n 500 mensen, naar ik schat. De sfeer was gemoedelijk. Met muziek en enkele sprekers. Het enige optreden dat me is bijgebleven is dat van theatermaker Laura van Dolron: scherp, kritisch, opstandig. De anderen klonken nogal gemeenplaatserig of te soft. 

Anyway, goed dat dit soort manifestaties blijven gebeuren, minstens om te laten blijken dat er iets gebeurt. Terwijl ik in Amsterdam vrijwel dagelijks demonstraties zie tegen de oorlog in Gaza en omstreken, lijkt de aandacht voor klimaatverandering sterk te zijn weggezakt.

 

Het was weer voor het eerst sinds lang dat ik meedeed met een klimaatactie. De laatste keer was enkele jaren geleden in Den Haag. 

 

In de zomer was ik van plan om bij Schiphol iets te gaan doen: een protest tegen het vele (onnodige) vliegen van ons burgers. Ik was tamelijk vastbesloten om de actie te ondernemen, ben er zelfs voor naar de luchthaven gegaan om te kijken wat er mogelijk was (hoe, waar, etc.). De reactie op mijn voorgenomen actie was uiterst minimaal. Niemand wilde zich erbij aansluiten, mede doordat het midden in de vakantie was, waarschijnlijk. Heb de actie toen naar later verschoven, ook om mij beter voor te kunnen bereiden. En vervolgens verdween het hele gebeuren uit mijn aandacht...

 

Toen ik in augustus mijn verkenning deed op Schiphol, zag ik dat er veel bewaking was, hetgeen begrijpelijk is. Bovendien was de drukte enorm. Als ik er actie had gevoerd, zou een enkeling mij misschien hebben opgemerkt, voordat ik zou zijn verwijderd. Heeft het dan zin om zo’n actie op te zetten? Misschien als ik van plan was om er een terugkerende actie van te maken. Echter, ik zag mijzelf niet wekelijks naar Schiphol gaan, om er zodoende een groot ding van te maken. Mijn engagement tegen klimaatverandering en vóór een leven-met-toekomst ligt op een ander terrein en met andere middelen.

 

Aanwezig zijn bij de klimaatdemonstratie, gisteren in Utrecht, gaf mij wel weer de stimulans om het activisme-vuurtje aan te wakkeren. Opnieuw. Het versterkt de betrokkenheid. Ik weet dat velen zich zorgen maken over de klimaatverandering, maar dit weten alleen blijft tamelijk machteloos. Door er met anderen vorm en geluid aan te geven, voelt die bezorgdheid minder machteloos. Het minste is dat ik er iets mee doe! 

 

Bovendien verbreedt een gezamenlijke actie de engagementshorizon. Er is niet alleen mijn eigen bezorgdheid, maar ook die van anderen, met andere stemmen en een diversiteit aan motivaties, doelen en energieën. Mijn blik wordt erdoor verruimd. De zaak waarvoor we gaan blijkt zoveel groter.

 

Wellicht dat ik gisteren de start maak tot weer meer activisme!